หลวงปู่ปั้น สุปันโน ที่เข้าใจกันแต่เดิมว่า ท่านอยู่วัดสะพานสูง บางซื่อ นั้น ที่จริงแล้วท่านไม่เคยอยู่วัดสะพานสูง หลวงปู่ปั้น เป็นเจ้าอาวาสที่สองของวัดใหม่ทองเสน เกียกกาย กรุงเทพฯ เมื่อ พ.ศ.๒๔๓๐ จนถึง พ.ศ.๒๔๗๒ เดิมวัดใหม่ทองเสนแยกเป็นสองวัด คือวัดใหญ่ทองเสนและวัดป่าเลไลย์ ภายหลังหลวงปู่ปั้นได้บูรณะและรวมทั้งสอง วัดเข้าด้วยกัน แล้วเปลี่ยนชื่อใหม่ เป็น วัดใหม่ทองเสน ภายในวิหารประดิษฐานหลวงพ่อโตปางป่าเลไลย์ ซึ่งเป็นพระพุทธรูปองค์ใหญ่ สร้างในสมัยพระธรรมอุดม (ถึก)เป็น เจ้าอาวาสองค์แรก พระธรรมอุดมฯองค์นี้เป็นพระคู่เทศน์กับสมเด็จพระพุฒาจารย์(โต) และสมเด็จ พระพุฒาจารย์ (โต) หลวงปู่ปั้น ท่านยังได้ไปช่วยสร้างพระอุโบสถหลังเก่าที่วัดห้วยขวาง (วัดกุนนทีรุทธาราม) ด้วย ต่อมาภายหลังหลวงปู่ปั้น ได้ไปอยู่ที่วัดบางกระบือ (วัดประชากระบือธรรม) จนท่านมรณภาพ ณ ที่วัดบางกระบือ หลวงปู่ปั้น เป็นศิษย์เอกองค์หนึ่งของท่านสมเด็จพระพุฒาจารย์โตฯ การที่เข้าใจกันว่าท่านอยู่วัดสะพานสูงนั้นอาจจะว่าเนื่องจากอาจารย์ เจ๊ก ซึ่งเป็นภิกษุที่อยู่วัดสะพานสูงนั้น ท่านเป็นศิษย์เอกของหลวงปู่ปั้นอีก องค์หนึ่ง อาจารย์เจ๊กองนี้เป็นที่ทราบกันดีว่าวิชาอาคมเก่งกาจ องค์หนึ่งและ คงได้นำเอาพระเครื่องของหลวงปู่ปั้น มาแจกที่วัดสะพานสูง ด้วยนั่นเองคือสาเหตุแห่งการเข้าใจกันผิด
หลวงปู่ปั้น ท่านได้สร้างพระเนื้อผงขาว ตามแบบอย่างของท่านสมเด็จโต ไว้หลายพิมพ์ เป็นพระแบบสมเด็จสี่เหลี่ยมและพระปิดตา ข้างเป็นรอยตัด และหลังเรียบ แต่พระบางองค์ของท่านด้านหลังประทับตราพัดยศลึกลงไปในเนื้อ พระก็มี ส่วนเนื้อหาพระหลวงปู่ปั้น เป็นพระผสมด้วย ผงวิเศษ มวลสารและปูนเปลือกหอยพระของท่าน ส่วนใหญ่จะมีเนื้อหยาบแก่มวลสารนับว่าคล้ายพระสมเด็จวัดระฆังฯ มากที่สุดถึงกับพระพิมพ์ทรงกรวยของท่าน นักสะสมยังเคยเข้าใจกันว่าเป็นพระสมเด็จวัดระฆังฯ ท่านนับว่าเป็นศิษย์ของ สมเด็จโตฯ ที่ได้สร้างพระเครื่องไว้น้อยพิมพ์ที่สุด พระเครื่องของท่านสร้างเมื่อตอนที่ท่านอยู่ที่วัดใหม่ทองเสน และท่านยังได้ สร้าง พระพิมพ์นาคปรกไปบรรจุที่วัดพระแก้ว เนื่องในโอกาสฉลองกรุงรัตนโกสินทร์มี อายุครบ ๑๐๐ ปี อีกด้วย พระเครื่องของหลวงปู่ปั้นส่วนใหญ่ในปัจจุบันยังมีค่านิยมเริ่มมีราคาขยับสูง ขึ้น แต่ก็ยังพอเลือกหาเก็บสะสมได้ นับว่ายังเป็นโอกาสของท่านที่จะได้สะสมพระ ผงเนื้อสมเด็จที่มีมวลสารของสมเด็จวัดระฆัง ฯ